A representación contén tres pezas moi significativas da dramaturxia, e que entendemos da máxima actualización en orde á moi invocada “Nova Ilustración”, necesaria; cara á posta á vista de cadaquén de referentes inesquivables no agora mesmo, e que coidamos que cada un saberá apreciar e desfrutar por una parte , e valorar moi ben:
ACTO SEN PALABRAS, de Samuel Beckett (Premio Nobel)
Presenta o home, a persoa na súa relación coas señales , engados e indicativos, cos que fai vida. Dos que desfruta ou non se libra, na vida. Coas ferramentas de que dispón: notar outra humanidade e a relación con ela. Diversas fases da mesma. Tamén cun terceiro. Simplificación do conto. Engado… As ferramentas, chegan ou quédanlle escasas, na lideira coa que enche os días? Música e luces de importancia na escenificación.
ESTUDIO EN BRANCO E NEGRO, de Virgilio Piñera (incluído en “Antología de Teatro Breve”)
Relación de memes aprensivas na vida da xente. Incidencias na mesma relación de parella e persoal. Todo na indagación de TROATE sempre en fondo de humor. E dando marxe ao tempo que ó desfrute, ó descubrimento persoal do espectador.
GALIMATÍAS DRAMÁTICO, de VOLTAIRE (non é casual. O Século das Luces, a Ilustración, o enciclopedismo, os Dereitos Humanos)
Seres compulsivos desputando incautos e repartindo beneficios celestiais a cambio (en troques de) da entrega.
