Fauna 113

» Presentación

Ao primeiro adoitábamos sentarnos nas butacas,
agazapados, así foi que oímos respirar
ao do lado, sentimos cómo se se lle atravesaban
as palabras no ventre e inspiraba
forte para coller aire, parecía un animal
máis. A fauna foi facendo manada, e inda
que camiñamos separados durante anos
por distintas táboas de Galiza, ao final, atopámonos.
Este é o noso primeiro espectáculo
xuntos.
Somos animais de aulas, de anos de aulas,
por iso o tempo foinos formando rigorosamente
na desobediencia, no atrevimento,
no traballo sen descanso, na paixón por
sacar das caixas as luces, na honestidade
ao sacar das caixas o olor a teatro.
Esta fauna sempre migra cando osma o que
o público respira: o asombro.

» Obras